dinsdag, januari 22, 2008
Legerfotograaf Hilckmann zet foto's in scène
Uit het Nederlands Dagblad van vandaag:
'Ik ben beroepsfotograaf en geen journalist'
door Marloes de Koning
Onafhankelijke fotojournalisten winden zich op over de nominatie en de prijs voor Sjoerd Hilckmann. Zij vinden dat de prijs niet bedoeld is voor 'overheidspropaganda'. "Een discussie die over mijn rug wordt gevoerd", vindt sergeant Hilckmann. Zelf is hij vooral trots.
Bedrijft u overheidspropaganda?
"Ik ben beroepsfotograaf en geen journalist. Ik ben in dienst van Defensie en moet het leven, wonen en werken van militairen in beeld brengen. Mijn werk wordt ook door persbureaus en kranten gebruikt. Die journalistieke lading wordt er door anderen aan gegeven. Het is goed mogelijk dat een journalist andere foto's zou maken dan ik."
Verbaasd over de discussie?
"Enigszins. Ik heb volgens de reglementen meegedaan. Daarin staat niet dat alleen fotojournalisten mee mogen doen. Dat pretendeer ik ook niet te zijn."
Defensie neemt weinig fotojournalisten mee naar Uruzgan. De meereisplekken worden vooral aan schrijvende journalisten gegeven. Had u wel concurrentie?
"Veel kranten hebben geldproblemen en besparen door geen eigen fotograaf te sturen. Dan verbaast het me niet dat ze foto's plaatsen die ik heb gemaakt. Kritische schrijvers kunnen gewoon hun werk doen. Fotografen volgens mij ook. Ik heb er geen oordeel over of Defensie fotografen weert."
Kon u vrij uw werk doen in Uruzgan?
"Ja. En ik weet wel waar u naartoe wilt. Die eindeloze discussie dat Defensie beelden achter zou houden. Maar die ga ik niet aan. Die gaat niet om mij. De uitkomst daarvan wacht ik zelf ook met spanning af."
Is uw werk riskant?
"Ik ga gewoon mee met patrouilles. Dan loop ik dezelfde risico's als infanteristen. Daarbij fotografeer ik ook. Op dat moment ben ik dus zowel infanterist als fotograaf. Collega's ervaren mij vaak als een last, want ik moet zien aan te haken bij een groep die al op elkaar is ingespeeld. Bovendien moeten ze me beschermen en willen mensen niet altijd in beeld."
De foto van fregat de Zeven Provinciën, waarmee u onlangs een prijs van de Amerikaanse Marine Associatie won, is genomen vanuit een helikopter. U kon regisseren. Is dat gebruikelijk?
"Die plaat is in scène gezet. Dat doet iedere beroepsfotograaf. Als je voor de Autoweek werkt, krijg je ook hele mooie foto's van auto's. Het liefst maak ik gewoon zo mooi mogelijke plaatjes. Overigens hoop ik dat meer fotografen - al dan niet 'embedded' bij Defensie - naar Uruzgan gaan."'
Omdat nu aspecten van de Nederlandse militaire aanwezigheid daar onderbelicht blijven?
"Dat oordeel laat ik aan krantenredacties over. Maar er kan altijd wat worden toegevoegd."
Kan een fotograaf of journalist zonder de bescherming van Defensie door Uruzgan reizen?
"Ik denk het wel. Maar je moet je beveiliging wel organiseren, niet op eigen houtje rond gaan lopen. Ik heb alle respect voor de Volkskrant-journaliste die - in boerka - Tarin Kowt inwandelde. Als je pretendeert onafhankelijk te zijn, moet je dingen verzinnen. Dat kan."
'Ik ben beroepsfotograaf en geen journalist'
door Marloes de Koning
Onafhankelijke fotojournalisten winden zich op over de nominatie en de prijs voor Sjoerd Hilckmann. Zij vinden dat de prijs niet bedoeld is voor 'overheidspropaganda'. "Een discussie die over mijn rug wordt gevoerd", vindt sergeant Hilckmann. Zelf is hij vooral trots.
Bedrijft u overheidspropaganda?
"Ik ben beroepsfotograaf en geen journalist. Ik ben in dienst van Defensie en moet het leven, wonen en werken van militairen in beeld brengen. Mijn werk wordt ook door persbureaus en kranten gebruikt. Die journalistieke lading wordt er door anderen aan gegeven. Het is goed mogelijk dat een journalist andere foto's zou maken dan ik."
Verbaasd over de discussie?
"Enigszins. Ik heb volgens de reglementen meegedaan. Daarin staat niet dat alleen fotojournalisten mee mogen doen. Dat pretendeer ik ook niet te zijn."
Defensie neemt weinig fotojournalisten mee naar Uruzgan. De meereisplekken worden vooral aan schrijvende journalisten gegeven. Had u wel concurrentie?
"Veel kranten hebben geldproblemen en besparen door geen eigen fotograaf te sturen. Dan verbaast het me niet dat ze foto's plaatsen die ik heb gemaakt. Kritische schrijvers kunnen gewoon hun werk doen. Fotografen volgens mij ook. Ik heb er geen oordeel over of Defensie fotografen weert."
Kon u vrij uw werk doen in Uruzgan?
"Ja. En ik weet wel waar u naartoe wilt. Die eindeloze discussie dat Defensie beelden achter zou houden. Maar die ga ik niet aan. Die gaat niet om mij. De uitkomst daarvan wacht ik zelf ook met spanning af."
Is uw werk riskant?
"Ik ga gewoon mee met patrouilles. Dan loop ik dezelfde risico's als infanteristen. Daarbij fotografeer ik ook. Op dat moment ben ik dus zowel infanterist als fotograaf. Collega's ervaren mij vaak als een last, want ik moet zien aan te haken bij een groep die al op elkaar is ingespeeld. Bovendien moeten ze me beschermen en willen mensen niet altijd in beeld."
De foto van fregat de Zeven Provinciën, waarmee u onlangs een prijs van de Amerikaanse Marine Associatie won, is genomen vanuit een helikopter. U kon regisseren. Is dat gebruikelijk?
"Die plaat is in scène gezet. Dat doet iedere beroepsfotograaf. Als je voor de Autoweek werkt, krijg je ook hele mooie foto's van auto's. Het liefst maak ik gewoon zo mooi mogelijke plaatjes. Overigens hoop ik dat meer fotografen - al dan niet 'embedded' bij Defensie - naar Uruzgan gaan."'
Omdat nu aspecten van de Nederlandse militaire aanwezigheid daar onderbelicht blijven?
"Dat oordeel laat ik aan krantenredacties over. Maar er kan altijd wat worden toegevoegd."
Kan een fotograaf of journalist zonder de bescherming van Defensie door Uruzgan reizen?
"Ik denk het wel. Maar je moet je beveiliging wel organiseren, niet op eigen houtje rond gaan lopen. Ik heb alle respect voor de Volkskrant-journaliste die - in boerka - Tarin Kowt inwandelde. Als je pretendeert onafhankelijk te zijn, moet je dingen verzinnen. Dat kan."
# posted by Jan-Edward : 08:52
|
|